Zsa Zsa is gefascineerd door intimiteit en de vraagstukken die ermee samen hangen. Als kunstenaar onderzoekt ze de grijze gebieden en als voorlichter bij Fair Space maakt ze deze bespreekbaar. Zo probeert ze de samenleving uit haar verkrampte houding te halen en een open gesprek te starten over grensoverschrijdend gedrag en wat we als normaal beschouwen. “Na een avondje stappen zag ik een meisje lastiggevallen worden. Ik deed net alsof ik haar kende, net zo lang tot de jongens wegliepen.”
Straatintimidatie aanpakken hoeft niet altijd op straat te beginnen. Soms vindt het juist op de werkvloer plaats, of in de schoolbanken. “Ik werk als trainer bij Fair Space”, vertelt Zsa Zsa. “We bieden trainingen over grensoverschrijdend gedrag, straatintimidatie en strategieën om in te grijpen. Het is heel divers. We werken met studenten, scholen, bedrijven en tijdens evenementen over gelijkheid. We willen mensen bewust maken, handvaten geven om te handelen en vooral praten over het onderwerp, delen wat we erover denken.”
Intimiteit en intimidatie zijn complexe onderwerpen. Veel mensen vinden het moeilijk om erover te praten zonder in een kramp te schieten. “Ik merk bij cursussen vooral dat mannelijke studenten het moeilijk vinden omdat ze denken dat ze bijna niets meer mogen zeggen of doen zonder fouten te maken. Ze zijn bang om gecanceld te worden. Ik zeg dan altijd: ‘Wees niet bang, het is oké om fouten te maken. Het gaat vooral om hoe je communiceert en leert van je fouten.’ Het is niet altijd zwart-wit; er zijn veel grijze gebieden. Wat voor de een grensoverschrijdend is, is dat voor de ander misschien niet. Het gaat echt om hoe het slachtoffer zich voelt. Dat maakt het complex, maar open communicatie en het oppikken van signalen zijn cruciaal.”
Voor veel mensen is het onduidelijk wat grensoverschrijdend gedrag inhoudt. Straatintimidatie wordt hierdoor ook vaak niet gezien als een probleem. “Omdat er zoveel onduidelijkheid is over wat grensoverschrijdend gedrag precies inhoudt. Bijvoorbeeld, naroepen is ook grensoverschrijdend gedrag, maar veel mensen zijn zich daar niet van bewust. Mensen moeten begrijpen dat kleine dingen een grote impact kunnen hebben. En dat we allemaal een rol te spelen hebben in dit verhaal.”
In de cursussen maakt Zsa Zsa de deelnemers bewust van het probleem en geeft ze handvatten om als omstander op een intimiderende situatie te reageren. “We leren mensen op elkaar te letten. We gebruiken vijf methoden: direct ingrijpen, iemand anders betrekken, documenteren, en nazorg bieden. Het is belangrijk dat omstanders weten hoe ze effectief kunnen reageren zonder de situatie te escaleren. Je hoeft niet altijd jezelf er tussen te gooien, je kunt ook andere hulpverleners zoals beveiligers of politie inschakelen. Als dat niet kan, dan is het ook goed om de situatie af te wachten en achteraf te checken of het slachtoffer oké is.”
Zelf heeft Zsa Zsa eens de ‘distract' methode gebruikt om een situatie te doorbreken. “Na een avondje stappen zag ik een meisje lopen dat door een groep jongens werd lastiggevallen. Ik ben naar haar toegegaan en net gedaan alsof ik haar kende, net zo lang tot de jongens wegliepen. Daarna ben ik met haar tot haar voordeur meegefietst. Ze voelde zich duidelijk oncomfortabel, vooral omdat ze alleen was. Het is fijn om dan iets te kunnen betekenen voor iemand anders.”
We hebben nog een lange weg te gaan naar een gelijkwaardige en respectvolle samenleving. Maar Zsa Zsa hoopt dat we de goede kant op blijven gaan. “We zijn er meer over gaan praten, hebben het een naam gegeven en geven allemaal duidelijker onze grenzen aan. Door gesprekken te voeren en bewustwording te vergroten, denk ik dat we een zachtere samenleving kunnen maken waarin we meer respect voor elkaar kunnen opbrengen.”
Deze browser wordt niet meer ondersteund.
Een recente versie van Microsoft Edge, Chrome of Firefox.