Chris van de Ven is zo iemand die overal een oplossing voor bedenkt. En die een gestrande automobilist nooit voorbij zou rijden. Stilzitten is niets voor deze bewoner uit de wijk Groenewoud. En gelukkig maar. Zijn inspanningen hebben al veel goeds opgeleverd. Voor wijkbewoners, vrienden, onbekenden, zijn voormalige werkgevers en ga zo maar door. En voor zichzelf. Want wat geniet hij als hij anderen kan helpen.
“Op een gegeven moment zag ik iemand zwerfafval rapen en flink stuntelen met zo'n afvalzak", vertelt Chris. Die kunnen best zwaar zijn en scheuren.” Hij was er gelijk van overtuigd, dat moet beter kunnen. “Zo kwam ik op het idee om een boodschappenwagentje om te bouwen tot zwerfafvalkar op wieltjes. Die tas eraf slopen en een bak erop waar de zak in kan. Niet duur en hartstikke handig.”
Chris: "Afvalkarren zijn wel op de markt, maar echt veel te duur, belachelijk.” En dus gaat hij naar de Action waar hij voordelig wat bakken op de kop tikt. “Een tientje per stuk, da's nog te doen.” Dat vinden meer mensen blijkbaar, want even later zijn alle bakken uitverkocht. Chris moet weer op zoek. Niet veel later tipt Natasja Bruëns (Adviseur Schoon gemeente Tilburg; red.) hem om contact te leggen met La Poubelle voor boodschappenkarretjes. Zogezegd, zo gedaan. “Ik kreeg er eerst 5, waarvan een paar met kapotte wieltjes. Maar dat maakt me niks uit. Die repareer ik zelf wel, da's juist leuk om te doen", vertelt Chris met een lach op zijn gezicht. Natasja stuurde een foto van het eindresultaat naar haar contactpersoon bij La Poubelle. “Nu bellen ze me als er weer materiaal binnen is. Zo kan ik heel voordelig en duurzaam karretjes maken. De gemeente vergoedt de onkosten.”
En zo gaat Chris op een dag weer richting La Poubelle voor een afspraak om spulletjes op te halen. ‘U bent toch meneer Van de Ven?’, klinkt het als hij de werkplaats binnenloopt. Zijn ogen schitteren als hij het vertelt. “Vijf medewerkers stelden zich enthousiast aan me voor. Ik dacht, hoe weten al die mensen nou wie ik ben?" Even later valt het kwartje. “Ik zag een foto van mezelf met m'n zwerfafvalkarretjes hangen op hun kantoor", lacht hij. Over voldoende bakken hoeft hij niet meer in te zitten, want ook daaraan helpt La Poubelle hem. “Pas kreeg ik een flinke stapel degelijke afvalbakken mee die in de Efteling hebben gestaan!”
“Ik vind het heel leuk om karretjes te maken en uit te delen. Dat doe ik voor mijn eigen wijk. Voor heel Tilburg is helaas geen haalbare kaart, het moet wel leuk blijven.” Pas zag Chris iemand zwerfafval rapen toen hij over Ringbaan-Zuid reed. “Ik draaide om en heb hem opgewacht om te vertellen dat ik hem een kar wilde geven. Wat was die man verrast. Hij kon alleen pas om half 1 thuis zijn, vertelde hij. Ik vroeg zijn adres en zei dat zijn karretje dan al voor zijn deur zou staan", vertelt Chris met een grote glimlach.
Chris zorgt er met zijn karretjes niet alleen voor dat wijkbewoners met meer gemak en plezier zwerfafval rapen. Ook zelf steekt hij de handen uit de mouwen. “Tot en met de sigarettenpeuken aan toe, dat is echt een flinke klus. Fijn om steeds meer ‘collega's’ te leren kennen. We houden de wijk samen schoon en zijn bezig om onze schoonmaakroutes op een kaart in te tekenen om overlapping te voorkomen. En het is natuurlijk heel fijn samenwerken met La Poubelle. En met GroenXtra. Ik hoef Kees (hoofd GroenXtra; red.) maar te bellen en ze komen gelijk. Soms ligt er gewoon een complete huisraad in de berm. Elke dag opnieuw gaan we voor een schone wijk.”
“Vrienden zeggen me wel eens dat ze niet begrijpen waar ik de energie vandaan haal", lacht Chris. Geen gekke vraag, als je hem hoort vertellen over zijn leven. Je zou er een boek over kunnen schrijven. Een inkijkje: ruim 34 jaar knapte Chris PTT kasten en centrales op door heel Nederland. Net zolang stond hij op de Kruikenmarkt. Als jongen van 15 runde hij met zijn 14-jarige vriend Jan van Gestel een fietsenzaak aan de Hoevenseweg, naast de kerk van Koningshoeve. De gerestaureerde historische gevelreclame is daar nog een stille getuige van. Het zelfgemaakte ‘vakantiefietskarretje’ ver voor het ‘karrentijdperk’, waarmee het jonge gezin naar veel plaatsen fietste, bleek ook een groot succes. Hij maakte er al snel een bij voor vrienden.
Naast hun eigen kinderen, kregen 3 pleegkinderen een warm thuis. Hij legde met hart en ziel heel wat vijvers en tuinen aan. En onlangs knapte hij de fiets op van wijkbewoner Nongka. “Als dank maakte ze de volgende ochtend heel vroeg de buurt hier schoon. Ik zei ‘niet mijn werk afpakken hè’", lacht hij. Kinderen die niet gewoon zijn om de natuur in te gaan, bezorgde hij een onvergetelijke dag. Ook zelf geniet hij enorm van de natuur. Daar komt zijn nieuwe hobby natuurfotografie goed bij van pas. Anderen helpen, het zit hem in het bloed. Zijn twee gouden handen dankt hij aan zijn vader. “Wilde ik iets, dan moest ik het gewoon maken.” Chris ten voeten uit, een vakman optima forma met een hart van goud.
Deze browser wordt niet meer ondersteund.
Een recente versie van Microsoft Edge, Chrome of Firefox.